Geschiedenis
De DRU in Ulft staat symbool voor de ijzerindustrie in de Achterhoek, die sinds de 18e eeuw furore maakte. Lange tijd was de DRU de belangrijkste werkgever in de regio. Inmiddels is de industriële bedrijvigheid vertrokken. De oude fabrieksgebouwen hebben als industrieel monument bijna allemaal een tweede leven gekregen.
IJzerindustrie
Het Oude IJsselgebied wordt ook wel de bakermat van de Nederlandse gietijzerindustrie genoemd. In de 17e eeuw begon men hier plaatselijk gewonnen ijzererts, het zogenaamde oer, te smelten in kleine hoogovens. Ooit kende de regio met het aangrenzende Duitse Isselgebiet en de zijrivier de Aa, zo’n tien ijzergieterijen. In deze particuliere initiatieven werkten kapitaalkrachtige burgers als investeerders veelal samen met de plaatselijke adel. Zo was bij de oprichting van de ‘Ysermoelen’ bij Huis Ulft in 1754, de graaf van Bergh betrokken als geldschieter en grondeigenaar.
Ulftsche IJserhut
De door een waterrad aangedreven hoogoven/ijzergieterij kwam als Ulftsche IJserhut pas goed tot ontwikkeling nadat Bernard Diepenbrock en zijn neven Theodor en Bernard Reigers als pachters de leiding over het bedrijf hadden gekregen. Zij woonden in het Duitse Bocholt waar ze ook al een ijzergieterij bezaten. In 1811 werden de twee families eigenaar van de fabriek en toen ontstond de naam Diepenbrock en Reigers Ulft (DRU).
DRU
In de 18e eeuw maakte de fabriek vooral haardplaten, kanonskogels, potten en eenvoudige kachels. In de loop van de 19de en 20ste eeuw werd het assortiment uitgebreid met onder meer badkuipen, emailleerwerk, plaatwerk, machineonderdelen, auto-onderdelen en gashaarden. Rond 1900 werd er een nieuwe fabriek gebouwd, de Oude IJssel werd verlegd en vanaf toen werd er regelmatig uitgebreid. Veel van de gebouwen uit die tijd vormen nu het industrieel erfgoed. Midden jaren zestig van de vorige eeuw werkten er zo’n 1500 mensen en werd er naar 23 landen uitgevoerd.
Herbestemming
De jaren ‘70 en ‘80 waren moeilijke jaren voor het bedrijf: fusies, stoppen met gieten en emailleren, ontslagen, overnames, splitsing. In 1999 vertrok DRU Verwarming uit Ulft; DRU IP&S, de vroegere stamperij, ging naar het nieuwe industrieterrein onder de naam Exerion. Het industrieel erfgoed werd rijksmonument en er werd een grootschalige herbestemming opgezet. Waar de DRU vroeger symbool stond voor de ijzerindustrie, is het tegenwoordig een van de meest geslaagde voorbeelden van hergebruik van industrieel erfgoed in Nederland.
IJzerindustrie
Het Oude IJsselgebied wordt ook wel de bakermat van de Nederlandse gietijzerindustrie genoemd. In de 17e eeuw begon men hier plaatselijk gewonnen ijzererts, het zogenaamde oer, te smelten in kleine hoogovens. Ooit kende de regio met het aangrenzende Duitse Isselgebiet en de zijrivier de Aa, zo’n tien ijzergieterijen. In deze particuliere initiatieven werkten kapitaalkrachtige burgers als investeerders veelal samen met de plaatselijke adel. Zo was bij de oprichting van de ‘Ysermoelen’ bij Huis Ulft in 1754, de graaf van Bergh betrokken als geldschieter en grondeigenaar.
Ulftsche IJserhut
De door een waterrad aangedreven hoogoven/ijzergieterij kwam als Ulftsche IJserhut pas goed tot ontwikkeling nadat Bernard Diepenbrock en zijn neven Theodor en Bernard Reigers als pachters de leiding over het bedrijf hadden gekregen. Zij woonden in het Duitse Bocholt waar ze ook al een ijzergieterij bezaten. In 1811 werden de twee families eigenaar van de fabriek en toen ontstond de naam Diepenbrock en Reigers Ulft (DRU).
DRU
In de 18e eeuw maakte de fabriek vooral haardplaten, kanonskogels, potten en eenvoudige kachels. In de loop van de 19de en 20ste eeuw werd het assortiment uitgebreid met onder meer badkuipen, emailleerwerk, plaatwerk, machineonderdelen, auto-onderdelen en gashaarden. Rond 1900 werd er een nieuwe fabriek gebouwd, de Oude IJssel werd verlegd en vanaf toen werd er regelmatig uitgebreid. Veel van de gebouwen uit die tijd vormen nu het industrieel erfgoed. Midden jaren zestig van de vorige eeuw werkten er zo’n 1500 mensen en werd er naar 23 landen uitgevoerd.
Herbestemming
De jaren ‘70 en ‘80 waren moeilijke jaren voor het bedrijf: fusies, stoppen met gieten en emailleren, ontslagen, overnames, splitsing. In 1999 vertrok DRU Verwarming uit Ulft; DRU IP&S, de vroegere stamperij, ging naar het nieuwe industrieterrein onder de naam Exerion. Het industrieel erfgoed werd rijksmonument en er werd een grootschalige herbestemming opgezet. Waar de DRU vroeger symbool stond voor de ijzerindustrie, is het tegenwoordig een van de meest geslaagde voorbeelden van hergebruik van industrieel erfgoed in Nederland.
